MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın davacıların bisikletle seyreden desteğine çarparak ölümüne neden olduğunu, kazanın davalının kusurundan kaynaklandığını belirterek davacı ... ve ... için 2.500"er TL maddi, 20.000,00"er TL manevi tazminat, diğer davacı için de 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş iken ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini yükseltmiştir.
Davalı vekili, kusur durumuna itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmiş; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 16.141,11 TL, ... için 12.591,60 TL maddi ... için 2.000,00 TL, ... için 2.000,00 TL ... için 1.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde, ayrıca manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece CSO verileri esas alınarak hazırlanan bilirkişi raporuna itibar edilmiştir.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).Mahkemece yukarıdaki yönteme göe hesaplama yapılması amacıyla hükmün bozulması gerekmiştir.
Yine, davaya konu kaza 29.03.2005 tarihinde gerçekleşmiş, ıslah ise, 04.07.2013 tarihinde yapılmıştır. Süresi içinde zamanaşımı itirazında bulunulmuştur.
2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının 109. maddesinde Motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazminine ilişkin taleplerin zarar görenin, zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak iki yıl ve herhalde kaza gününden başlayarak on yıl içinde zamanaşımına uğrayacağı, davanın cezayı gerektiren bir eylemden kaynaklanması durumunda ceza kanununun öngördüğü ceza zamanaşımının (sürücü, işleten veya diğer sorumlular için fark gözetilmeksizin) uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Olayda uygulanması gereken zamanaşımı süresi olay tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nun 102/4. maddesi gereğince 5 yıldır. Islah edilen kısmın kaza ve ölüm tarihi itibari ile zamanaşımına uğradığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile verilen hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 12.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.