Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/b, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 53/1.maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosyada dinlenen tanık beyanlarından suç tarihinin sanığın lehine olan 2008 yılı olduğu gözetilmeksizin, gerekçeli karar başlığında 2008-2009 yılları olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiş, katılan vekilinin temyiz isteminin sadece vekalet ücretine ilişkin olması karşısında, 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suç tarihinde sanığın, İzmir 1 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu"nun 30/01/2002 gün ve 9728 sayılı kararı ile kentsel ve 3. derece arkeolojik sit alanı olarak tescil edilen, aynı zamanda Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu"nun 09/06/1979 gün A-1729 ve 20/06/1981 gün A-2954 sayılı kararları ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli, İzmir İli, Konak İlçesi, ...Sok. No:...-... adresinde bulunan ... pafta ... ada ...parsel üzerindeki yapının üst kat ara bölme duvarlarını kaldırtıp tek kullanışlı hale getirdiği, iç mekanı profil desteklerle kaplama malzemesi kullanılarak yenilettiği, asma tavan yaptırdığı, WC yi ve giriş merdivenini yenilettiği, ayrıca 7. parseldeki yapının teras mesafesini tuğla ve saç malzeme ile kapattırdığının tespit edildiği, dosya kapsamında mevcut tarafsız arkeolog ve mimar bilirkişiler tarafından ortak olarak düzenlenen raporda, suça konu uygulamaların 2863 sayılı Kanun"un 9. maddesi kapsamında inşai ve fiziki müdahale niteliğinde olduğunun belirtildiği, sanığın savunmalarında, bahse konu yapıyı 2008 yılında kiraladığını ve sadece çatısını tamir ettirdiğini beyan etmesine karşın, dosyada tanık olarak dinlenen ..., ..., ... ve ..."in beyanları incelendiğinde, suça konu uygulamaların sanık tarafından yaptırıldığının tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu, ayrıca sanığın, suça konu taşınmazın tescilli olduğu konusunda bilgi sahibi olduğuna ilişkin herhangi bir beyanı bulunmamakla birlikte, suça konu taşınmazın Gayrimenkul Eski Eser ve Anıtlar Yüksek Kurulu tarafından tescil edilip, aynı zamanda kentsel ve 3. derece arkeolojik sit alanında yer alması ve suça konu binanın karşısında, sanığın ticari işletmesinin bulunması, sanığın taşınmazın bulunduğu Konak nüfusuna kayıtlı olup, dosyada bulunan resimler incelendiğinde de, bahse konu yapının korunması gerekli kültür varlığı niteliğine haiz olduğunu sanığın bildiğinin kabulü gerektiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine ve lehe olan hükümlerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-..."nın 2863 sayılı Kanuna aykırılıktan doğan davalara katılma hakkı olmadığı gözetilmeksizin, katılmasına karar verilip, lehine vekalet ücreti tayin edilmesi,
2-Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan Kültür ve Turizm Bakanlığı lehine yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 4. paragrafındaki “konak belediye başkanlığına” ibaresinin çıkartılarak, yerine, “Kültür ve Turizm Bakanlığı"na” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.