MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 13.04.2011 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; 419 ada 30 parsel yönünden karar verilmesine yer olmadığına diğer parseller yönünden davanın kabulüne dair verilen 19.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, dava konusu 245 ada 51, 457 ada 61, 296 ada 4, 239 ada 32, 247 ada 5, 89 ada 52, 54, 106 ada 5 ve 419 ada 30 parsel sayılı taşınmazlarda öncelikle aynen taksim, olmadığı takdirde satış suretiyle ortaklığın giderilmesini istemiştir.
Davalılar vekili de taşınmazlarda öncelikle aynen taksim, olmadığı takdirde satış suretiyle ortaklığın giderilmesini istediklerini beyan etmiştir
Mahkemece dava konusu 419 ada 30 parsel sayılı taşınmaza ilişkin açılan davanın, davacılar tarafından atiye bırakıldığından karar verilmesine yer olmadığına, dava konusu diğer taşınmazlar ile ilgili davanın kabulü ile ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü davalılar vekili, dava konusu 419 ada 30 parsel sayılı taşınmaza yönelik olarak temyiz etmişlerdir.
HUMK"nun 185. maddesi (6100 sayılı HMK 123. maddesi) davayı takipten sarfınazar etmeyi, diğer bir anlatımla davanın geri alınmasını düzenlemektedir. Bu düzenlemeye göre davanın geri alınabilmesi için karşı tarafın oluru gerekir. Burada davacının ileride davasını yeniden açma hakkını saklı tuttuğu davanın geri alınması, HUMK"nun 91. maddesinde düzenlenen ve davalının onayına bağlı olmayan ve kesin hüküm sonuçları doğuran davadan feragat kurumundan farklılık arzetmektedir.
Davanın geri alınması kurumuna ilişkin bu genel açıklamalardan sonra somut olaya gelince; davacı vekili, 19.12.2012 tarihli oturumda dava konusu 419 ada 30 parsel sayılı taşınmaza yönelik davalarını atiye bıraktıklarını, diğer taşınmazlara yönelik davalarının ise kabulüne karar verilmesini istemiştir. Davalıların muvafakati alınmadan mahkemece atiye bırakılan bu taşınmazla ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. HUMK"nun 185/1. (6100 sayılı HMK 123) maddesine göre davalıların rızası olmaksızın davacı davasını takipten sarfınazar edemez.Davalı tarafın muvafakati bulunmadığından mahkemece 419 ada 30 parsel sayılı taşınmazla ilgili işin esasına girilerek taraf delilleri toplandıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bu taşınmaz ile ilgili yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 04.04.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.