İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6606 Esas 2019/2872 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6606
Karar No: 2019/2872
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6606 Esas 2019/2872 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında müştekiye karşı hakaret suçu ile diğer müştekilere karşı kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükümleri vermiştir. Temyiz incelemesinde, adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyetlerinin bulunmadığı gerekçesiyle bu konuda sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, diğer suçtan verilen mahkumiyet hükümleri incelendiğinde, hükmün açıklanmasına karar verilecek yeni bir hüküm olduğu ve bu nedenle cezanın şahsileştirilmesi gerekirken ilkelere uyulmadığı ve yeterli gerekçe gösterilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın eyleminin unsurlarının nelerden ibaret olduğu ve hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerektiği ifade edilmiştir. Bunun yanı sıra, sanığın eylemini silahtan sayılan sopa ile işlediği ancak hakkında uygun kanun maddesi uygulanmadığı belirtilmiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibarelerinin iptal edildiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 326/son maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 34., 223., 226. ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 6/1-f-4, 86/3-e ve 53. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/6606 E. , 2019/2872 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükümlerin açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında müşteki ..."a karşı hakaret suçu ile katılan ..., müştekiler ... ve ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyetleri bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanık hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
a)Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 223., 230. maddelerine aykırı davranılması,
b)Sanığın eylemini 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f-4 maddesi uyarınca silahtan sayılan sopa ile işlediği, katılanın beyanı ile uyumlu doktor raporu ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığı halde, 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.