MAHKEMESİ : Manisa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2013/295-2014/199


Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


K A R A R


Dava, sigortalının iş kazası sonucu sürekli iş göremezliği nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 6.600,00 TL manevi tazminatın(Manisa 2. İş Mahkemesi"nin 2006/970 esas 2012/484 sayılı kararı ile tahsilde tekerrür etmemek kaydıyla) kaza tarihi olan 03.06.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacı sigortalının dava dışı işveren Ö.M. San.ve Tic. Ltd. Şti."ye ait işyerinde çalışmakta iken 03.06.2003 tarihinde iş kazası geçirdiği, iş bu kaza nedeniyle işveren aleyhine Manisa 2. İş Mahkemesi"nin 2006/970 esas 2012/484 karar sayılı dosyası ile maddi ve manevi tazminat istemli dava açıldığı, yargılama aşamısanda alınan 30.09.2011 tarihili bilirkişi kusur raporunda dava dışı işveren Ö. M.San.ve Tic. Ltd. Şti."nin olayın meydana gelmesinde % 100 oranında kusuru bulunduğunun, bu kusurun % 5 inin şirket ortağı davalı B.. Ö.."a, % 5 inin şirket ortağı davalı M.. Ö.."a, % 5 inin bakım müdürü davalı E.B.e, % 5 inin fabrika müdürü dava dışı T. Ç. ait olduğunun belirtildiği, Mahkemesince verilen maddi tazminat isteminin reddi ile 44.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işyelecek yasal faizi ile dava dışı işverenden tahsiline dair 17.07.2012 tarihli hükmün Dairemizin 26.03.2013 tarih 2012/18412 esas 2013/5795 karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilerek kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Görev konusu, kamu düzeni ile ilgili olup, mahkemelerce, yargılamanın her aşamasında resen ele alınması gereken bir husustur.
İş Mahkemeleri 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş olan istisnai nitelikteki özel mahkemelerdir.Yasal düzenleme 5521 sayılı Yasa"nın 1. maddesidir. Anılan maddede; işçiyle iş veren veya işveren vekili arasında iş aktinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Maddede belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olması için şu iki unsurun birlikte gerçekleşmesi koşuldur. a)Uyuşmazlığın tarafları işçi ve işveren (ya da işveren vekili) olmalıdır. b)Uyuşmazlık iş sözleşmesinden veya İş Kanunundan kaynaklanmalıdır.
Somut olayda, davacı sigortalı ile davalılar arasında işçi ve işveren(ya da vekili) ilişkisi olmadığından uyuşmazlığın İş Mahkemeleri tarafından çözüme bağlanması mümkün değildir. Davanın genel hükümlere göre genel mahkemelerde sonuçlandırılması gerekir. Bu durumda, mahkemece, görevsizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflara iadesine 24/06/2014gününde oybirliğiyle karar verildi.