MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : TCK" nın 152/1-a, 62/1, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Kamu malına zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda tefhim kılınan hükmün, 10/11/2011 günlü sorgusunda bildirdiği bilinen en son adresine tebliğe çıkartıldığı, bila tebliğ iadesi üzerine aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. Maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle kesinleştirildiği görülmüş ise de, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2 maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bunun da bulunmaması halinde, kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan yasanın 35. Maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin de olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tesbitine çalışılıp, bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, bilinen adresine çıkartılan tebligatın iadesi üzerine, daha önce aynı adrese kanuni usullere göre yapılmış bir tebligat bulunmamasına rağmen, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. Maddesine göre yapılan tebliğin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı, aynı yasanın 32/2 maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi kabul edilmesi gerektiği, sanığın 31/03/2014 tarihinde yaptığı temyiz başvurusunun süresinde olduğu anlaşılmakla; temyiz isteğinin süre yönünden reddine ilişkin 2011/436 Esas, 2012/252 Karar sayılı, 15/04/2012 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Adli sicil kaydından mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında hükmolunan cezanın, TCK"nun 58/6 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın kamu malı niteliğindeki ekip otosunun arka cam sileceğini çekip kırmak suretiyle kamu malına zarar verme suçunu işlediği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;sanığın suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.