MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacı ..daresindeki araca çarparak davacıların yaralanmasına ve aracın hasarlanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, 8.000,00 TL araç hasar bedeli, 400,00 TL çekici bedeli, 37,00 TL yol-ulaşım gideri, davacılar .. ve ..yaralanması nedeniyle 500,00"er TL maddi tazminat ile davacı ... için 10.000,00 TL, diğer davacılar için 5.000,00"er TL manevi tazminatın faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı ..yaralanma nedeniyle maddi tazminat talebinin reddine, davacı ..ın araç hasarına ve çekici masrafına yönelik talebinin toplam 5.950,00 TL yönünden kısmen kabulüne ,davacı..n yaralanma nedeniyle maddi tazminat talebinin 192,37 TL yönünden kısmen kabulüne, manevi tazminat taleplerinin ise davac.. için 750,00 TL, davacı .. için 1.000,00 TL, diğer davacılar için 500,00"er TL yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.

6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle HUMK.nun 427. (HMK 341 ve 361.) maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacı..için 192,37 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminata, davacı .. için 750,00 TL, davacı.. için 500,00 TL, davacı .r için 500,00 TL ve davacı .. için 500,00 TL manevi tazminata karar verilmiş olup, belirtilen davacılar ve tazminat kalemi yönünden temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir. 2-Davalı vekilinin araç h.ve çekici ücretine ilişkin olarak davacıyy lehine hükmedilen 5.950,00 TL maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle manevi tazminat davaları ile davacı . lehine hükmolunan maddi tazminat davasına yönelik temyiz isteminin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı ,,ehinde hükmolunan maddi tazminata yönelik tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 246,05 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı şirketden alınmasına 27/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.