MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı maddi tazminat davasının kabulüne, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalının işleteni ve sürücüsü olduğu traktörü kasten müvekkilinin üzerine sürerek vücudunda orta ve ağır derecede kemik kırığı oluşacak ve kalıcı iş gücü kaybı oluşturacak şekilde yaralanmasına neden olduğunu, davalının kasıtlı suç nedeniyle ağır ceza mahkemesinde yargılandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 1.500 TL maddi; davacı..için 35.000 TL, eşi Münüse için 5.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 29.5.2012 tarihinde talebini 19.407,71 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili; davalı Murat"ın yaralanmasının taksirle oluştuğunu, meydana gelen olayda müvekkilinin kasıt ve kusurunun olmadığını, BK."nun 47. maddesi gereğince ancak cismani zarara uğrayanların manevi tazminat talep edebileceklerini, bu nedenle davacı Münüse için talep edilen tazminatın yasal dayanağının olmadığını, davacı Murat"ın kendi kusuru ile yaralandığını, davacıların maddi ve manevi tazminat taleplerinin fahiş olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, maddi tazminat davasının kabulüne, 19.407,71 TL maddi; manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile, davacı.. için 8.000 TL, Münüse için 2.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde, özellikle dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde BK."nun 47. maddesindeki (6098 s. TBK. md. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazası sonucu yaralanmadan kaynaklanan işgöremezlik tazminatı ile manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan raporda bilirkişi tarafından ..yaşam tablosu dikkate alınarak davacıların ve desteğin kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmiş ve %10 artış ve %10 iskonto yapılarak hesaplama yapılmıştır.
Ancak karara esas alınan hesaplama, Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas,1990/199 sayılı kararı ve yerleşik Yargıtay içtihatlarına uygun değildir. Bu itibarla, Yargıtay kriterlerine uygun olarak ... ..Tablosu esas alınarak davacı..muhtemel yaşam süresinin belirlenmesi ile sürekli işgücü kaybı zararının hesaplanması gerekirken tazminat esaslarına uygun olmayan yaşam süresine göre hesaplama yapılan bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı olduğu biçimde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3-Aktüer raporunda aktif devre 65 yaşına kadar kabul edilerek asgari ücret üzerinden sürekli işgöremezlik zararı belirlendiği anlaşılmaktadır.
Yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre 60 yaşına kadar aktif devre kabul edilmekte olup, 60 yaşını tamamladıktan sonra pasif devre zararı hesaplanması gerekirken bu husus göz ardı edilerek düzenlenen rapora göre karar verilmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerla davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 2,50 TL kalan onama harcının temyiz eden

davacılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 28.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.