Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma - Cebir ve tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Cebir ve tehdit kullanarak birden fazla kişi tarafından birlikte ve kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/768 Esas 2020/4314 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2020/768 E.  ,  2020/4314 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2019 tarih ve 2018/154 - 2019/90 sayılı kararı
Suç : 1-Devletin birligini ve ülke bütünlüğü bozma,
2- Cebir ve tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma,
3-Cebir ve tehdit kullanarak birden fazla kişi tarafından birlikte ve kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Hüküm : 1-TCK"nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri
2-TCK"nın 109/2, 109/3-a, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58/9, 58/6, 58/7, 63, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4. maddeleri
3-TCK"nın 109/2, 109/3-a, b, c, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58/9, 58/6, 58/7, 63, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4. maddeleri uyarınca mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi



Bozma üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
I-Cebir ve tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa atılı suç bakımından verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararı, verilen cezaların tür ve süresine göre 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile değişik CMK"nın 286. maddesi gereğince temyiz edilemez nitelikte olduğu ve 7188 sayılı Kanun ile CMK"nın 286/3. maddesine eklenen fıkranın bu suç yönünden sanık lehine bir hüküm getirmediği belirlendiğinden, sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Tanık beyanları, Cizre Emniyet Müdürlüğünün araştırma tutanakları, olay tutanakları ve tüm dosya kapsamında toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın sübutu kabul olunan, Dilgeş kod adını alan örgütün cezaevi gardiyanlar sorumlusu olduğu silahlı terör örgütünün stratejisi doğrultusunda Cudi mahallesindeki hendek ve barikatlarda güvenlik güçlerinin ve halkın giriş çıkışını engellemek amacıyla kaleşnikof marka silah ile nöbet tuttuğu, müşteki polis memuru ..."nın kaçırılarak alıkonulması suçuna iştirak ettiği, eylemlerinin amaç suçun işlenmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ile ülke genelindeki organik bütünlüğüne göre, amacı gerçekleştirme tehlikesi yaratabilecek nitelikte olduğu belirlenip, kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma suçunun sübutu kabul edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosya kapsamına göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü ve yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
III-Cebir ve tehdit kullanarak birden fazla kişi tarafından birlikte ve kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olarak kabul edilen sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak doğrudan ve yalnızca TCK"nın 58/9. maddesinin gösterilmesi gerekirken cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine TCK’nın 58/7 ve Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4. maddelerinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmı tümüyle çıkartılarak yerlerine "Örgüt mensubu olan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 58/9. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına," yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.