MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : İnfazın durdurulması talebinin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, ve 116/1. maddeleri gereğince hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından ayrı ayrı 5 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 21/09/2017 tarihli ve 2017/84 Esas sayılı kararın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 29/11/2017 tarihli ve 2017/2348 Esas, 2017/2203 Karar sayılı ilamın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükümlüye 27/12/2017 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakla, hükümlü tarafından sunulan 28/10/2019 günlü dilekçeyle “yürürlüğe giren yargı reformunda lehe olan maddelerden yararlanmak istediğinin” ve yine 07.11.2019 günlü dilekçeyle “yürürlüğe girmiş olan 1. yargı paketinden çıkan dosyada üst sınır cezasının 3 yılın altında olduğu lehine olan kanun maddelerinden faydalanmasının” talep edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince “7188 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin hükümlü hakkında infaz edilmekte olan suçları kapsamadığından infazın durdurulması taleplerinin reddine” dair verilen 19.11.2019 tarihli ve 2016/271 Esas sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından ayrı ayrı 5 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 21/09/2017 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 29/11/2017 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi gereğince kesin olup, gerek TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık, gerekse 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçlarının 24/10/2019 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun değişikliği kapsamı dışında kalması nedeniyle hükümlünün dilekçeleriyle ilgili bölge adliye mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 19/11/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçelriyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 07.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.