MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adreste aynı konutta oturan annesine 01/06/2015 tarihinde tebliğ edildiği, UYAP’tan yapılan incelemede gerekçeli kararın tebliğ edildiği 01/06/2015 tarihinde sanığın cezaevinde olduğu bu nedenle yapılan tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın 11/06/2015 tarihindeki temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
a- İddianame ile sanık hakkında TCK"nın 116/1. maddesinin uygulanması talebi ile dava açıldığı halde, aynı Kanun"un 116/4. maddesinin uygulanma ihtimaline göre ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b-Kabule göre de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4, 119/1-c maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 12 ay hapis cezasından aynı Yasa"nın 29. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken 2 yıl 3 ay yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 15 ay hapis cezasına, devamla aynı Kanun"un 62/1. maddesi uyarınca da 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 10 ay 15 gün yerine hesap hatası sonucu 22 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 08.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.