Danıştay 4. Daire 2019/8969 Esas 2021/951 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/8969
Karar No : 2021/951


KARARIN DÜZELTİLMESİNİ İSTEYEN
TARAFLAR : 1- … Enerji Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN ÖZETİ : Danıştay Dördüncü Dairesinin 06/05/2019 tarih ve E:2015/2912, K:2019/3445 sayılı kararının, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince Tetkik Hâkimi …'ın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü :
Davacının kararın düzeltilmesi istemine ilişkin olarak;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun'un 54. maddesinin 1. fıkrasında; Danıştay dava daireleri ve İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verdikleri kararlar ile bölge idare mahkemelerinin itiraz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bir defaya mahsus olmak üzere kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde taraflarca; karar düzeltilmesi isteminde bulunabileceği kurala bağlanmıştır.
Anılan maddede karar düzeltme istemine ilişkin süre özel olarak ayrıca düzenlenmiş olup, bu maddede karar düzeltme dilekçesinin tebliği üzerine verilen cevap dilekçesinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceği yolunda bir düzenleme yer almamaktadır. Bu nedenle, 2577 sayılı Kanunun 55. maddesinde öngörülen, bu Kanunun diğer hükümlerinin uygulanacağı yönündeki hüküm esas alınarak, temyiz dilekçesine ilişkin 2577 sayılı Kanunun 48. maddesinde hüküm altına alınan usulün, karar düzeltmede de uygulanması hukuken mümkün olmadığı gibi 55. maddede de -davanın açıldığı tarihte yürürlükteki hali- 54. madde hükümlerinin saklı kaldığı açıkça vurgulanmıştır.
6494 sayılı Yargı Hizmetleri ile İlgili Olarak Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 18. maddesinde, 2577 sayılı Kanun'un 61. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi yeniden düzenlenerek; "Bölge idare, idare ve vergi mahkemeleri her yıl bir eylülde başlamak üzere, yirmi temmuzdan otuz bir ağustosa kadar çalışmaya ara verirler." hükmü getirilmiştir.
Yine 6494 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 102. maddesinde düzenleme yapılarak "Adli tatil, her yıl yirmi temmuzda başlar, otuz bir ağustosta sona erer. Yeni adli yıl bir eylülde başlar." hükmü getirilmiştir.
Öte yandan, 2577 sayılı Kanun'un "Sürelerle ilgili genel esaslar" başlıklı 8. maddesinin 3. fıkrasında, Kanunda belirtilen sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme zamanına rastlarsa bu sürelerin, ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılacağı hükme bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; kararın düzeltilmesi istemine konu teşkil eden kararın tebliğine ilişkin alındıya göre, Danıştay kararı istemde bulunan tarafa 31/07/2019 tarihinde tebliğ edildiği, kararın düzeltilmesi için başvuru süresinin son gününün çalışmaya ara verme zamanına (adli tatil) rastlaması sebebiyle, sürenin ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzadığı, anılan sürenin son günü olan 07/09/2019 (Cumartesi) tarihinin ise tatil gününe rastlaması nedeniyle sürenin tatil gününü izleyen çalışma gününün bitimine kadar uzayacağı ve işbu davada en son dava açma gününün 09/09/2019 (Pazartesi) olduğu, bu süre geçirilerek 12/09/2019 tarihinde kayda giren dilekçeyle karar düzeltme isteminde bulunulduğu anlaşılan davanın süre aşımı sebebiyle esasının incelenmesine olanak bulunmamaktadır.
Davalı idarenin kararın düzeltilmesi istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 54. maddesinde, Danıştay tarafından verilen yargısal kararlar hakkında, bu maddede yazılı sebeplerle kararın düzeltilmesinin istenebileceği belirtilmektedir. Davalı idarece karar düzeltme dilekçesinde ileri sürülen iddialar, Kanunda belirtilen hallerden hiçbirine uymamaktadır.
Bu nedenle, davacının kararın düzeltilmesi isteminin süre aşımı nedeniyle reddine oyçokluğuyla, davalı idarenin kararın düzeltilmesi isteminin reddine oybirliğiyle,15/02/2021 tarihinde karar verildi.



(X) KARŞI OY:
2577 sayılı Yasanın 54 ve 55. maddesi hükümleri dikkate alındığında, bu maddelerde hüküm bulunmayan hallerde bu Kanunun diğer hükümlerinin geçerli olacağının belirtildiği ve 48. maddede karşı temyizin olabileceği hüküm altına alınması nedeniyle, karşı karar düzeltme isteminin olabileceğinin kabulü gerektiği açık olup, davacının karar düzeltme isteminin esası hakkında karar verilmesi gerektiği düşüncesiyle karar düzeltme isteminin süre aşımı nedeniyle reddi yolunda verilen karara katılmıyorum.