MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nun 157/1, 168/2, 52/2-4, 63 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
10.06.1942 gün 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.05.2017 tarih ve 2014/469 Esas, 2017/260 Karar sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, merci tayini kararları kesin olup, görev konusunun tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesi ile Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. Ceza Dairesi"nin 05/10/2015 tarih ve 2015/8994 Esas ve 2015/14789 Karar sayılı ilamıyla görevli mahkemeyi kesin olarak belirlediği anlaşılmakla, bu kapsamda yapılan incelemede;
Sanığın, internet üzerinden " SLM İZMİR DE KONAKTAN YOZGAT MERKEZE EV EŞYASI 2+1 HEMEN YÜKLENİR ÜCRET İYİ ACİL" şeklinde ilan vermesi üzerine, söz konusu ilanı gören ve nakliyecilik yapan katılanın ilanda yazan telefonu arayarak sanık ile iletişim kurduğu, sanığın katılana kendisini... ismiyle tanıtıp ... isimli firmanın sahibi olduğunu ve 200 TL komisyon karşılığında ilanda yer alan nakliye işini vereceğini söylediği, bunun üzerine katılan tarafından sanığın verdiği ... isimli şahıs adına olan banka hesabına 200 TL"nin yatırıldığı, sanığın hesaba gelen bu parayı çektikten sonra kullandığı hattı kırıp katılanın kendisiyle iletişim kurmasına engel olarak haksız yarar sağladığı, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Haksız menfaatin internet üzerinden ilan oluşturularak elde edilmiş olması karşısında, sanığın internete ilan vermek suretiyle nakliye işi olduğu konusunda nakliyecilikle uğraşan katılanı aldatıp kendisinden komisyon adı altında para alarak haksız yarar sağlaması şeklinde sübut bulan eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek, basit dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
1-Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
2- Sanık müdafii tarafından katılanın zararının giderilmesine ilişkin PTT"ye ödeme yapıldığına dair makbuz ibraz edilmesine rağmen, 04/02/2016 tarihli karar celsesinde sanık müdafiinin katılanın adresinin değişmesi nedeniyle söz konusu PTT havalesinin katılana ödenemediğine dair beyanda bulunması ve katılanın talimatla alınan 27/01/2016 tarihli ifadesinde zararının giderilmediğini beyan etmesi karşısında, sanığın yahut müdafiinin katılanın zararını gidermek amacıyla katılan adına PTT aracılığıyla para gönderip göndermediği ve gönderdi ise bu paranın katılana ödenip ödenmediği ile yapılan işlemin akıbeti araştırılarak, buna ilişkin kayıtların getirtilip, sonucuna göre TCK’nın 168.maddesi uyarınca sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.