Konya Ceza Kararları - Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1931 Esas 2021/4130 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1931
Karar No: 2021/4130
Karar Tarihi: 24.05.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1931 Esas 2021/4130 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında 2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura kullanma suçlamasıyla verilen durdurma kararına itiraz edilmesi gerektiğine karar verdi. Bu nedenle dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edildi. Sanık hakkında 2007 yılında verilen mahkumiyet hükmü, suçun yasal ceza sınırının üst sınırına göre zamanaşımına uğradığı için bozuldu. Ancak, yeniden yargılama yapılmayacağı için kamu davası düştü. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 223/8, 267; 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e, 67/4; 5320 sayılı Yasa'nın 8/1, 1412 sayılı CMUK'nin 321, 322.

11. Ceza Dairesi 2020/1931 E. , 2021/4130 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Durma, mahkumiyet

1-Sanık ... hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçları yönünden verilen durma kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece verilen ve davayı sonuçlandırmayan durma kararı, 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, sanık müdafiinin itirazına, CMK"nin 267. maddesi uyarınca itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihinin, suça konu faturaların en son 2007 Aralık ayı KDV beyanında kullanılması nedeniyle 25.01.2008 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre, 5237 sayılı Kanun‘un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu konuda aynı yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 24.05.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.