MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Türk AŞ vekili Avukat ... tarafından, davalılar Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü ve ... aleyhine 13/11/2015 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/04/2017 günlü karara karşı davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı Uludağ Vergi Dairesi Müdürlüğü vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 14/02/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkındaki Kanun"un 79. maddesine dayalı menfi tespit istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen hüküm hakkında davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı Uludağ Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesinde; istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davaya konu haciz bildirisine süresi içinde itiraz edilemediğini, ancak müvekkilinin dava dışı vergi mükellefine herhangi bir borcu olmadığını belirterek menfi tespit isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, bilirkişi raporu benimsenerek davanın kabulüne karar verilmiş, davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiş ve yargılama giderlerinin davalılar üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir. Karara karşı davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince, davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğünün istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi üzerine davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
Eldeki dava 6183 sayılı Yasa"nın 79. maddesi hükmüne göre açılmış ve davacı haciz bildirisine süresinde itiraz etmemiş olup, davanın açılmasına kendisi sebebiyet verdiğinden yargılama giderlerinin üzerinde bırakılması ve davacı lehine vekalet ücretinin hüküm altına alınmaması gerekir. Davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğü aleyhine yargılama masrafları ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 5.bendinin ve yargılama giderlerine ilişkin 6. bendinin hükümden tamamen çıkarılarak yerine 5.bent olarak “Davanın açılmasına davalı sebebiyet vermediğinden, davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin yazılmasına, 6. bent olarak “Davacı tarafça sarf edilen (iade edilecek harç hariç) 31,80 TL dava dilekçesi ile ödenen harç, 117,20 TL tebligat ve yazışma gideri, 700,00 TL bilirkişi gideri olmak üzere toplam 849,00 TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına" ibaresinin yazılmasına, davalı Maliye Bakanlığı ... Vergi Dairesi Başkanlığı ... Vergi Dairesi Müdürlüğünün diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/2. maddesi gereğince düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine 23/12/2020 gününde kesin olarak oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması görüşünde olduğumdan sayın çoğunluğun düzelterek onama kararına katılmıyorum.23/12/2020