
Esas No: 2014/3907
Karar No: 2015/9035
Karar Tarihi: 22.06.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3907 Esas 2015/9035 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin oğlu ...."ın, dava dışı ...."ın sevk ve idaresindeki davalıya trafik sigortalı aracın çarpması neticesinde yaşamını yitirdiğini, kazanın oluşumunda dava dışı araç sürücüsünün kusurlu olup hakkında ....Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/819 Esas sayılı dosyasıyla dava açıldığını ve mahkumiyetine karar verildiğini, müvekkillerinin ölümü nedeniyle müteveffanın desteğinden yoksun kaldığını, davalı ... şirketine başvurulmasına rağmen herhangi bir ödeme yapılmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla her bir davacı için 4.000,00"er TL olmak üzere 8.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 01/04/2013 tarihli ıslah dilekçesiyle tazminat talebini davacı ... için 7.991,55 TL ve davacı ... için 9.128,43 TL olmak üzere toplam 17.119,98 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, kazada müteveffa yayanın tam kusurlu olup davacıların tazminata hak kazanamayacaklarını, müvekkilinin poliçe limitiyle sınırlı olarak sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında gerçek zarar miktarından sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 7.612,59 TL ve davacı ... için 8.702,10 TL olmak üzere toplam 16.314,69 TL destekten yoksun kalma tazminatının 07/02/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece hükme esas alınan aktüerya raporunda bilirkişi tarafından CSO 1980 yaşam tablosu dikkate alınarak davacıların ve desteğin kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süreleri belirlenmiştir.
Ancak karara esas alınan hesaplama, Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas, 1990/199 sayılı kararı ve yerleşik Yargıtay içtihatlarına uygun değildir. Bu itibarla, Yargıtay kriterlerine uygun olarak Population Masculine Et–Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınarak desteğin ve davacıların muhtemel yaşam sürelerinin belirlenmesi ile destekten yoksun kalma zararının hesaplanması gerekirken, tazminat esaslarına uygun olmayan yaşam süresine göre hesaplama yapılan bilirkişi raporunun hükme esas alınarak yazılı olduğu biçimde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerla davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 22/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.