MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2011/956-2013/552

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 11.07.2011 tarihinde müvekkili E. Ç. idaresindeki araç ile seyri sırasında davalı idarenin bakım ve tamirat görevlerini iyi yapmaması nedeniyle yoldaki çukurlar nedeniyle direksiyon hâkimiyetini kaybettiğini, meydana gelen kazada desteği olan eşi D. Ç.’nin vefat ettiğini belirterek ıslah ile birlikte davacılardan Ö.. Ç.. için 36.041,70-TL, K.. Ç.. için 10.083,00-TL, E.. Ç.. için 10.000,00-TL maddi tazminat ile her bir davacı için 50.000,00’er TL manevi tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, yargı yolu itirazında bulunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile davacılar Ö.. Ç.. ve K.. Ç.. için ayrı ayrı 10.000,00’er TL maddi tazminatın dava tarihinden, bakiye ıslah edilen 26.124,70-TL’nin ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte toplam 46.124,70-TL’nin davalıdan tahsiline, davacı E.. Ç.. için talep edilen 10.000,00-TL maddi tazminatın kısmen kabulü ile 7.586,03-TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline, manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile davacılar E.. Ç.. ve K.. Ç.. için ayrı ayrı 10.000,00"er TL ve davacı Ö.. Ç.. için 5.000,00-TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Kamu hizmeti görmekle yükümlü olan davalı K.. M.., kamu hizmeti sırasında verdikleri iddia olunan zararlardan dolayı özel hukuk hükümlerine tabi değildir. Olay idari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunduğundan, zararın ödetilmesi istekleri 11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının 2. bendi hükmünce, tam yargı davasının konusunu oluşturur. Bu davaların ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2.maddesi hükmü uyarınca, idare aleyhine idari yargı yerinde tam yargı davası olarak açılması gerekmektedir. Görev kuralları kamu düzenine ilişkin olup mahkemece re"sen dikkate alınması zorunludur.
Somut olayda, karayolunda bulunan çukurlar nedeniyle gerekli onarımları yapmayan ve önlemleri almayan K.. M.. aleyhine hizmet kusuruna dayanılarak dava açıldığından, mahkemece, adli yargının yargı yolu bakımından görevsiz bulunması nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, uyuşmazlığın esası incelenerek yazılı biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma neden ve şekline göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 01/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.