MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-KARAR-
Davacı vekili; dava dışı ..."nun borcu nedeni ile davacıya nezdinde bulunan alacakları ve maaşının 1/3 üne haciz konulması talebi ile 01/03/2012 tarihli haciz ihbarnamesi gönderildiğini, haciz ihbarnamesininin usule aykırı olarak tebliğ edildiğini bu nedenle süresi içerisinde cevap verilemediğinden 3.kişi borçlunun davalıya olan 23.856 TL borcu nedeni ile AATUHK.nun 71-79 maddelerince davacı aleyhine haciz işlemi uygulandığını, davacının hacizden 14/03/2013 tarihinde haberdar olduğunu, davalı idare ile haciz tehdidi altında ile taksitlendirme anlaşması yapmak zorunda kaldığını,dava dışı borçlunun 31/07/2012 tarihinde işten ayrıldığını ileri sürerek menfi tespit talebinin kabulü ile borçlu olmadığının tespitine, davalının davacıya takip yapmasında kötü niyetli olması nedeniyle takip miktarının %10"dan az olmamak üzere tazminata mahkum edilmesine, müvekkilinden davalı tarafça tahsil edilen ve edilecek olan paraların ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte istirdatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle davanın zamanaşımına uğradığını, zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğini, mahkeme aksi kanaatte ise dava açılmasına sebebiyet verilmediğinden yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesini, görevi yapmaktan başka bir kusuru bulunmayan müvekkil Vergi Dairesi Müdürlüğünün 6183 sayılı yasanın 79. Madde ve bu yasanın uygulanmasına dair Maliye Bakanlığı Tahsilat Genel tebliğine göre kendisine usulüne uygun olarak haciz ihbarnamesi gönderilen 3. Kişi davacının yasal süresi içerisinde kusurlu, ihmali davranışıyla hiç cevap vermeyerek, kendisine ödeme ilamının gönderilmesine yol
açıp daha sonradan da görülmekte olan menfi tespit davasını açan davacının bizzat kendisinin kusurlu olduğundan, takip miktarının % 10"undan az olmamak üzere tazminata mahkum edilme isteminin reddi ile davanın tümden reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya bilirkişi tarafından tanzim edilen 15/09/2014 tarihli raporda belirtildiği üzere 1.515,20 TL borçlu olduğunun tespitine, davacının davalıya bundan başka borcunun olmadığının tespitine,davacıdan fazlaca tahsil edilen 17.821,57 TL"den borçlu olduğu anlaşılan 1.515,20 TL"nin mahsubu ile bakiye 16.306,37 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davacıya iadesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 26.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.