14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ortaklığın giderilmesi davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen hüküm davalı ... ve ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
I-7201 sayılı Tebligat Kanununun;
1-"Bilinen Adreste Tebligat" kenar başlıklı 10. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında, "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır.
Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.",
2-"Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina" kenar başlıklı 21. maddesinde, "Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir ve memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.
Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır.
Muhtar, ihtiyar heyeti azaları, zabıta amir ve memurları yukarıdaki fıkralar uyarınca kendilerine teslim edilen evrakı kabule mecburdurlar.",
II-Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin;
“Yabancı Ülkede Yapılacak, Yabancı Ülkeden Gelecek veya Yabancılara Yapılacak Tebligat” başlıklı Dördüncü Bölümünün “Tebliğ Evrakının Tercüme Ettirilmesi” kenar başlıklı 40. Maddesinin birinci fıkrasında ise “(1) Tebliğ evrakı ve tebliğ mazbatalı zarf, muhatabın bulunduğu ülke diline veya anlaşmalarla belirlenen dile tercüme ettirilir.”
Hükümlerine yer verilmiştir.
Somut olayda; dosyada mevcut davalı ...’a ait nüfus kaydının incelenmesinde, nüfus kaydının düşünceler kısmında “403 Say Türk Vat. Kan. 20. Mad . ve Bakanlar Kurulunun 10.11.1997 Gün ve 1997/10242 Sayılı Kararı ile Türk vatandaşlığından çıkmasına izin verilerek F. Almanya vatandaşlığına geçti.” ibaresinin yer aldığı, gerekçeli karar tebligatının Tebligat Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 40. maddesi uyarınca tercüme ettirildiği, ancak adı geçen davalıya tercüme ettirilen gerekçeli karar evrakının tebliğ edilmediği anlaşılmıştır.
Öte yandan, davalı ... ve ...’a yapılan gerekçeli karar tebligat evrakında, “Muhatabın adresine gidildiğinde, adreste muhatabın geçici olarak evde olmadığını beyan eden...tebligatı almaktan imtina ettiğinden, TK. Madde 21 gereğince tebligat...Muhtarı...’e ...tarihinde tebliğ edilerek, 2 no’lu form muhatabın kapısına yapıştırılmış olup, durumdan komşusu ... haberdar edilmiştir.” şerhinin yer aldığı, muhataba yapılan bahse konu tebligatın Tebligat Kanununun 21. maddesine aykırı olarak keyfiyetin mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya bildirilmemesi nedeniyle usulüne uygun olmadığı görülmüştür.
Mahkemece, adı geçen davalıların adreslerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümlerine uygun şekilde gerekçeli kararın tebliğinin sağlanması ve kanuni temyiz süresinin beklenilmesi,
Belirtilen eksiklikler giderildikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın MAHKEMESİNE İADESİNE, 10.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.