Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 21.02.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/212 Esas – 2012/96K Karar sayılı beraat hükmünün 10.05.2012 tarihinde verildiği ve hükmün temyiz edilmesi nedeniyle incelenmek üzere Yargıtay"a gönderildiği, tazminat davasının ise 21.02.2013 tarihinde açıldığı ve bu haliyle beraat kararı kesinleşmeden tazminat davası açıldığından dava şartı olan kararın kesinleşmesi şartının gerçekleşmemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davanın CMK"nın 142/1. maddesi gereğince beraat hükmünün kesinleşmesi şartının gerçekleşmemesi nedeniyle reddine ilişkin hükme yönelik davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.