Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 492,99 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 20.01.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındığını ve tutuklandığını, yapılan soruşturma sonunda üzerine atılı suçtan hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 20.09.2011 tarih, 2011/357 Soruşturma-2011/115 Karar sayılı dosyasının incelenmesinde; şüphelinin (davacının) suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve devletin güvenliğine veya anayasal düzene karşı suç işlemek için anlaşma suçlarından, 24.05.2011 tarihinde gözaltına alındığı, 25.05.2011-16.06.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği, tazminat davasının 20.01.2012 tarihinde, haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun gereğince öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne dair hükmün davacı vekili tarafından süresinde temyiz edildiği, davacı vekilinin taleplerinin reddedilen kısmı nazara alındığında hükmün temyizi kabil olduğu ve esastan incelenerek bir karar verilmesi gerektiği anlaşıldığından tebliğnamenin kararın kesin olması nedeniyle davacı vekilinin temyiz isteğinin reddine ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasına dayanak olan soruşturma dosyasında davacının gözaltı ile birlikte fiilen 23 gün süreyle tutuklu kalmış olmasına rağmen, tutukluluk süresinin mahkemece belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hükme esas alınan bilirkişi raporunda tutukluluk süresinin 22 gün olarak belirlenmesi suretiyle eksik maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminatın 515,398 TL"ye yükseltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.