Esas No : 2015/14892
Karar No : 2016/1605
Tebliğname No : KYB - 2015/288914

Mala zarar verme ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçlarından sanık .....’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 170/1-c, 152/1-a, 168. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Geyve Asliye Ceza Mahkemesinin 30/12/2013 tarihli ve 2012/135 esas, 2013/334 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 03.08.2015 gün ve 2014/15749/51338 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/09/2015 gün ve 2015/288914 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23/11/2012 tarihli ve 2012/13231 esas, 2012/25098 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın tekerrüre esas alınan ..... Ceza Mahkemesi’nin 2010/86 esas, 2011/45 karar sayılı ilamının kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin olduğu cihetle tekerrüre esas oluşturmayacağı gözetilmeksizin hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1 -c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının ... Ceza Mahkemesi"nin 2010/86-2011/45 sayılı, 28.06.2011 tarihinde kesinleşen kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan TCK’nın 191/2. maddesinde verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, yine 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan haklardan, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi nedeniyle kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünceler yerinde görülmekle, .... Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.12.2013 tarih ve 2012/135-2013/334 sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin verdiği yetkiye ve bozma nedenine göre, hükümlerde yer alan 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılıp yerine “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın “c” bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmesi ile aynı kanunun 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkralarından ÇIKARTILMASINA, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.