Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62, 52/2-/4 maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet veren sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas alınan tam gün sayısının ve paraya çevirme işlemi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesi ile TCK"nın 50/1-a, 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin 5 nolu bendinin 1.paragrafında yer alan hürriyeti bağlayıcı, ibaresinden önce gelmek üzere “Sanığa verilen ceza miktarı ve sanığın kişiliği, ekonomik ve sosyal durumu gözönüne alınarak TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.