Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik, tehdit, hakaret
Hüküm : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin faizle ödünç paranın verildiği 11.08.2012 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2012 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık ... hakkında tefecilik suçuna ilişkin olarak; TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçu kanunun "Topluma Karşı Suçlar" başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenmiş olup suçun mağduru tüm toplumdur. Tefecilik ilişkisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz ilişkisinin tarafı olmakta olup gerçek anlamda suçun pasif failidir. Ancak kanun koyucu izlediği suç siyaseti gereği tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespitini sağlamak amacıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. Bu halde tefecilik fiilinin pasif faili konumunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin suçun mağduru olarak kabulüne olanak yoktur. Bu kişilerin fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki konumları ihbar eden niteliğindedir ve suçun doğrudan mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu nedenle sanık ... hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasına CMK"nın 237. maddesine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen katılanların tefecilik suçu kapsamında katılma hakkı olmadığı, bu itibarla katılanlar ..., ... ve ... vekilinin hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından katılanlar vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin sanık ... hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, yine katılanlar vekilinin sanıklar Orhan ve Yurdanur hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminde bulundukları gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen
hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 19.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.