MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık


Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilerek 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ edilen kararda kanun yoluna başvuru süresinin başlangıç zamanı gösterilmediğinden, Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde belirtilen ilkelere göre; başvurulacak kanun yolu ile ilgili sürenin başlangıcının ve başvuru şeklinin tereddüte yer bırakmayacak biçimde açıkça gösterilmediğinin anlaşılması karşısında, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulü ile yapılan temyiz incelemesinde;
Somut olayda; katılanın yengesinin doğum yapması nedeniyle ....... bulunduğu, yanlarında refakatçi olarak kalan tanık ...... arkadaşı olan sanığın da tanıkla birlikte hastanede olduğu, katılanın hastane masrafını vezneye yatıracağı sırada, sanığın vezneye imza atıp kimlik bıraktığını söyleyerek hastane masrafını ödemek maksadıyla katılandan parayı istediği, buna inanan katılanın 700 TL"yi sanığa verdiği, ancak sanığın hastane masrafını ödemeden uzaklaştığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu anlaşılmakla, mahkemenin sanığın mahkumiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun sübutuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 22/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.