MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlali, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar ... ve ... tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."nun tüm aşamalardaki savunmalarında atılı suçları işlemediğini beyan etmesi ve sanığın atılı suçları işlediğine ilişkin diğer sanık ..."un suç atma niteliğinde kalan soyut ve çelişkili anlatımı dışında, hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Müştekinin olayı saat: 08.00"da farketmesi ve sanıkların atılı suçu kabul etmemeleri karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesine uygun olarak, eylemin geceleyin işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden sanıklar ... ve ... TCK’nın 116/4 ve 143. maddelerinin uygulaması,
3- İddianamede işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçuna ilişkin fiilin anlatılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09.10.2012 tarih, 2012/1-405 esas ve 2012/1802 sayılı kararı doğrultusunda, sanıklar ... ve ..."a CMK"nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden haklarında TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle sanıkların savunma haklarının kısıtlanması,
4- Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan ve fiili işlediği tarihte 18 yaşını doldurmamış olan sanık ... hakkında geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından neticeten hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının,
5271 sayılı TCK’nun 50. maddesinin üçüncü fıkrası gereğince, aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
5- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan sonuç ceza belirlenirken hesap hatası yapılarak 1 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası yerine 1 yıl 10 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayinine neden olunması,
6- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan sonuç ceza belirlenirken hesap hatası yapılarak 2 ay 20 gün hapis cezası yerine 2 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayinine neden olunması,
7- Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesinin uygulanması,
8- Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı haklarında hapis cezasına hükmolunan sanık ... hakkında TCK"nın 53/3. maddesinin yanında TCK"nın 53/1 ve 2. maddelerinin de uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması ve hükümde sanığın suç tarihinde onsekiz yaşından büyük olmasına rağmen küçük olduğu yazılarak çelişkiye düşülmesi,
9- Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını dolduran sanık ... hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca değerlendirilme yapılması gerekirken, sanık hakkında uygulama yeri olmayan 5395 sayılı Yasanın 23. maddesine göre değerlendirilme yapılması,
10- Sanık ... hakkında hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, sanıklar hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 16.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.