MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 19. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2013/384-2014/95

Davacı, fazla mesai ücreti, fazla mesai ücreti %5 fazlası, hafta tatili ücreti, hafta tatili ücreti %5 fazlası, ikramiye alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti %5 fazlası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalıya ait gazetede muhabir olarak çalıştığını ve emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini, günde 5 saat fazla çalışma yapıp hafta tatilleri ve genel tatillerde çalışmasına rağmen karşılığının ödenmediğini iddia ederek, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve bu alacakların %5 fazlasına ve ikramiye alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı D.. A.. vekili, davacının fazla çalışma yapıp tatillerde çalıştığında karşılığının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti ile bunlara ait % 5 fazla taleplerinin kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda davacı, davalıya ait gazetede Basın İş Kanunu kapsamında ve muhabir olarak 01.10.1990-11.03.2011 arasında en son brüt 1.167,00 TL ücretle çalışmıştır.
Basın İş Kanunu"nun ek-1 inci maddesine göre, gazetecilerin, gece ve gündüz dönemleri için günlük 8 saati aşan çalışmaları fazla çalışma sayılmaktadır.
Davacı, günde 5 saat fazla çalıştığını iddia ederek, fazla çalışma ücreti ve buna ait %5 fazla alacağının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, mesainin haftanın altı günü saat 09.00-18.00 arasında olduğunu, fazla çalışma yapılmadığını, nadiren yapıldığında karşılığının ödendiğini, talep edilen alacağın zamanaşımına uğradığını savunmuştur.
Davacı tanıkları, 1990-1995 yılları arasında davacı ile birlikte çalıştıklarını, söz konusu yıllarda fazla çalışma yaptıklarını, bazen geç saatlere kadar çalıştıklarını söylemişlerdir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanıklarının 1990-1995 yıllarındaki çalışmaya tanık olabileceği ve sonrasını bilemeyecekleri, zamanaşımı def"i nedeniyle 2006 yılı öncesinin talep edilemeyeceği, davalının beyanına göre günlük 8 saati geçen bir çalışma olmadığı, mahkeme aksi kanaatte ise Yargıtay kararları gereğince günlük 3 saat üzerinden fazla çalışma ve % 5 fazlasının hesaplandığı belirtilmiştir.
Mahkemece, ispat edilemeyen fazla çalışma alacağı ve buna ait % 5 fazla alacağı taleplerinin reddi yerine varsayıma dayalı hesaba göre söz konusu taleplerin kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 09.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.