Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1- Sanıklar ... ve ... haklarında;
TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/(2)-4, 63/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı ayrı mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; Beraat


Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ..."ın mahkumiyetlerine, sanık ..."ün beraatine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkındaki hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık müdafinin yüzüne karşı 23.02.2011 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 16.03.2011 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Olayın meydana gelmesinde eşit derecede asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanıklar hakkında alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin eksik incelemeye ve kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanıklar hakkında hükmedilen süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının, keza süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yasal dayanak oluşturan TCK"nın 50/1-a, 52/2. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine ve TCK"nın 50/1-a, 52/2-3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün 1 nolu bendinin 1. paragrafı ile 2 nolu bendinin 2. paragrafındaki “failin güttüğü amaç ve saik” ibarelerinin hükümden çıkartılması, hükmün 1 nolu bendinin 3. paragrafı ile 2 nolu bendinin 3. paragrafının hükümden çıkartılarak yerlerine “Sanığa verilen süreli 1 yıl 8 ay hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 50/4-1(a) maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20-TL olarak hesabıyla 12.100-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.