Tebliğname No : 11 - 2011/280199
MAHKEMESİ : Şişli(Kapatılan) 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/03/2011
NUMARASI : 2010/545 (E) ve 2011/158 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Defter ve belgeleri gizlemek suçundan verilen beraat kararına yönelik yapılan incelemede:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın hisse devirlerine ait sözleşmelerin başka mükellefiyetlerdeki şirketlere ait olması, dava konusu işletmeyle ilgili bir devrin bulunmaması, sanığın tebligat tarihinde de sorumlu olması ancak 13.04.2010 tarihinde yapılan yoklamada işyerinin faal olduğunun belirtilmesi ve isteme yazısının da sanığa işyerinde tebliğ edilmesi karşısında; tebligat tarihinde faal olduğu anlaşılan işletmeyle ilgili vergi incelemesinin işyerinde yapılması zorunluluğunun bulunması nedeniyle yapılan tebligatın geçerli olmayacağı anlaşılmakla;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE sonucu itibariyle doğru olan HÜKMÜN ONANMASINA,
II-2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik yapılan incelemeye gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Vergi inceleme raporları ve ekindeki yoklama fişlerinde, sanığa ait işyerinde büro malzemelerinin bulunduğu, işçi çalıştırmadığı, katma değer vergisi matrahları toplamının 2009 yılı için 553.254,50 TL, 2010 yılı için ise 483.738,30 TL olduğu, anılan yıllarda yüksek sayılabilecek miktarda satış yaptığının bildirilmesine rağmen çıkan KDV miktarının düşük olduğunun belirtilmesi, sanığın kendisine ait mükellefiyetini devrettiğine dair bir bilginin vergi raporları içinde bulunmaması, hisse devrine ait noter devir sözleşmelerinin ise sanığa ait başka şirketlere ait olması ve 13.04.2010 tarihli yoklama fişini sanığın imzalamış olması karşısında;
Sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekeceği cihetle; öncelikle 2009 ve 2010 takvim yılına ait suça konu faturaların bulunup bulunmadığı, şayet bulunuyor ise onaylı suretlerinin getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, taşıdığının tespiti durumunda ise; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden satıcı ile alıcı arasında mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan sanığın işletmesine ait banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler olup olmadığının karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılarak saptanması, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları kimden ve hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıkları ve bunlarla ilgili belgeler olup olmadığının sorulmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.