MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali mesuliyet trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin yaya olan desteği ...’a çarpması sonucunda müvekkillerinin desteğinin hayatını kaybettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı eş ... için 1.000,00 TL, oğlu davacı ... için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacılar eş ... için 30.000,00 TL, çocukları ...,..., ...,... ve ... için ayrı ayrı 15.000,00 er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında destek tazminatı talebini davacı eş ... için 80.956,14 TL ve oğlu davacı ... için 12.956,12 TL’ye yükselterek ıslah etmiştir.
Davalı sigorta vekili, davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, destek yoksun kalma tazminatı talebinin kabulü ile davacı eş ... için 80.956,14 TL ve davacı oğlu ... için 12.956,12 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalı sigorta şirketi yönünden dava tarihinden, diğer davalılar yönünden kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tüm davalılardan tahsiline; manevi tazminat konusundaki talebin kısmen kabulü ile eş ... için 15.000,00 TL, çocukları ..., ..., ..., ... ve ... için ayrı ayrı 7.500,00 er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte sigorta şirketi dışındaki davalılardan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Destekten yoksun kalma tazminatının konusu, desteğin yitirilmesi nedeniyle yoksun kalınan zarardır. Buradaki amaç, destekten yoksun kalanların desteğin ölümünden önceki yaşamlarındaki sosyal ve ekonomik durumlarının korunmasıdır. Davacıların desteğinin ... İli, ... ilçesi, ... Köyünde çiftçilik ve hayvancılıkla uğraştığı anlaşılmaktadır. ...’ndan verilen tarımsal yıllık gelir belgesinde desteğin yıllık 27.502,00 TL kazancı olduğunu belirtmiş, ancak tazminatın hesaplanmasında bu gelir değil, asgari ücret esas alınmıştır. Ancak desteğin ölümünden sonra çiftçilik ve hayvancılık işinin devam etmesi halinde davacıların gelir elde etmeye devam edeceği kabul edilmelidir. O halde öncelikle bu husus araştırılmalı, çalışmaya devam edilmesi halinde murisin yaptığı işin bedel karşılığında 3. kişiye yaptırılması halinde elde edilecek aylık net gelirin ne olacağı araştırılmalıdır. Aksi halde, gelir elde edilmeye devam edildiği halde davacıların gelirinin sadece asgari ücret düzeyinde olduğunun kabulü sonucunu doğuracaktır ki bu doğru olmayacaktır. Mahkemece anılan hususta yeniden değerlendirme yaparak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Davacılar vekilinin manevi tazmninat konusundaki temyiz talebine gelince; manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür. Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 ve 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.