MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar ... ve ..."ın işletmeciliğini yaptığı kafeye, 2010 yılı başlarında müşteki olarak gelen ve sık sık yanında başka birileri ile birlikte gelip kendisini inşaat mühendisi olarak tanıtan sanığın, katılan ..."in, ....... caddesinde bulunan arsasına ev yaptırmak istediğini söylemesi üzerine, bu işi kendisinin yapabileceğini, bunun için proje masrafı gerektiğini söyleyerek, katılan ..."den proje masrafı adı altında 6500 TL aldığı, aradan bir hafta geçtikten sonra 1500 TL daha istediği, bunun üzerine, katılan ..."in annesi olan katılan ...... kredi kartından 1500 TL çekilerek sanığa verildiği ayrıca 1000 TL daha kredi kartından çekilerek sanığa cep telefonu alındığı, yine diğer katılan ..."a, ....... arsası üzerine yapacağı inşaattan ev verebileceğini söyleyerek katılan ..."dan 30 gr ağırlığında 18 adet bilezik ve 55 adet Cumhuriyet altınını aldığı, aynı işyerinde çalışan diğer katılan ..."a da, ..... tanıdığını, kendisine ......... iş bulacağını söyleyerek bu katılandan da 1000 TL aldığı bu şekilde atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yüklenen suçu işlemediğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Katılanlar ..., ... ve ..."a yönelik eylemleri nedeniyle verilen mahkumiyet kararlarına yönelik olarak; aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanacağına ilişkin 5237 sayılı TCK"nın 43/2. maddesinde yer alan düzenleme nazara alınarak; birbirlerini önceden tanıyan katılanların dosyadaki ifadelerinden sanığın katılanları aynı anda mı yoksa değişik zamanlarda mı kandırarak para aldığının açık ve net bir şekilde anlaşılamaması nedeniyle, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, katılanların yeniden beyanlarına başvurularak, sanığın kendilerine yönelik hileli hareketleri ve menfaat teminini aynı anda yapıp yapmadığının açıklattırılmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanık tarafından yargılama sırasında bir kısım ödemeler yapıldığının anlaşılması karşısında, katılanlara, 5237 sayılı TCK’nın 168/4. maddesi kapsamında kısmi ödemeye rızaları olup olmadığının sorulup, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan haklardan, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi yine 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde de değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 31.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.