MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında TCK"nın 155/1, 50/1-a, 52/2-4 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 155/1, 50/1-a, 52/2-4, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan ..."in, kendisine ait olan ... plakalı aracı kiraya verilmesi için şikayetçi ..."ın temsilcisi olduğu ... Ltd. Şti"ne kiraladığı, sanıkların 09/05/2010 tarihinde söz konusu aracı üç aylığına kiraladıkları, ancak kira süresinin 09/08/2010 tarihinde bitmesine rağmen aracı teslim etmeyerek başkasına sattıkları anlaşılmakla; eylemin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında aşağıdaki eleştiri ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. Maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların atılı suçu işlemediklerine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli apra cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
2- Belirlenen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 52/2 maddesinin yanısıra, uygulama yeri bulunmayan, aynı kanunun 50/1-a maddesi yazılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/6. maddesine muhalefet edilmesi
3- TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun“ sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
4- Sanık ... hakkında kurulan hükümde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminine göre çektirilmesine karar verilmesinden sonra, “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkralarından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "180 gün" ve “3.600 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak, yerlerine sırasıyla "5 gün" ve "100 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi; hüküm fıkralarından “50/1-a” ibaresinin çıkarılması; yine hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen çıkarılıp yerlerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi ve sanık ... hakkında kurulan hüküm fıkrasında tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili kısmın sonuna, “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/04/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.