22. Hukuk Dairesi 2017/19337 E. , 2019/5756 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kapıcı bahçıvan ve kaloriferci olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi ve süt parası alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında zamanaşımına uğrayan alacak miktarının belirlenmesi uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davalı taraf ıslaha karşı zamanaşımı savunmasında bulunmuş, mahkemece ıslah tarihi itibariyle zamanaşımı def’i dikkate alınarak hüküm kurulmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ıslah tarihi olan 11/09/2015 tarihine göre, 11/09/2010 tarihinden önceki döneme ait alacakların zamanaşımına uğradığı kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de, dava tarihi itibariyle ilk talep miktarı olan 50,00 TL tutarındaki fazla çalışma ücreti ve 50,00 TL tutarındaki ulusal bayram genel tatil ücretinin zamanaşımına uğraması söz konusu değildir. Mahkemece zamanaşımına uğrayan alacak miktarının belirlenmesinde hataya düşülmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-İhbar tazminatı hesabına esas ücretin belirlenmesi bir başka uyuşmazlık konusudur.
İhbar tazminatının hesabında Kanun"un 32"nci maddesinde yazılı olan ücrete ek olarak, işçiye sağlanmış para veya para ile ölçülebilir menfaatler de dikkate alınır. Ücret dışında kalan parasal hakların bir yılda yapılan ödemeler toplamının 365’e bölünmesi suretiyle bir günlük ücrete eklenmesi gereken tutar belirlenir.
Davacı kıdem ve ihbar tazminatına esas ücrete, davacının konut elekrik su giderlerinin dahil edilmesi gerektiğini ileri sürmüş olup, hükme esas alınan 14/08/2015 tarihli ek bilirkişi raporunda 1.134,00 TL asgari ücrete, (asgari ücretin %25 ine tekabül eden) 225,75 TL ilave edilerek hesaplama yapılmıştır. Mahkemece anılan rapora itibar edilerek, geniş anlamda ücret üzerinden hesaplanan kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmış ise de, ihbar tazminatı hesabının asgari ücret üzerinden yapılması hatalı olmuştur. İhbar tazminatı hesabında da, asgari ücrete ek olarak, işçiye sağlanmış para veya para ile ölçülebilir menfaatlerin dikkate alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
4-Taraflar arasında davacının hak kazandığı yıllık izin ücretinin belirlenmesi uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek davacının yedi yıl kıdemine göre, doksan gün izin ücretine hak kazandığı kabul edilmiştir. Ancak davacının kıdemine göre hak kazandığı yıllık izin süresi yüz on gün olup, hatalı bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması yerinde değildir.
Temyiz edilen kararın belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.