MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalılar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Asıl ve birleşen dosyada davacı üçüncü kişi vekili, müvekkilinin 20 SN 733 plaka sayılı aracı ... 4. Noterliğinin 03.09.2009 tarihli 19114 yevmiye nolu satış sözleşmesi ile satın aldığını, satın aldıktan sonra üç ayrı icra dosyası üzerinden trafik kaydı üzerine haciz konulduğunu açıklayarak istihkak davasının kabulü ile haczin kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Birleşen dosyada davalı alacaklı ... Barkası A.Ş. vekili, davacının 2918 sayılı Yasa"nın 20/D maddesine göre aracın adına tescilini yaptırmadığından haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Asıl dosyada davalı alacaklı ..., duruşmalara katılmamış ve cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın kabulüne ve davacı üçüncü kişi vekili lehine 360.00 TL vekalet ücretine karar verilmiş, hüküm davacı üçüncü kişi vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2.6.2014 tarihli 2014/ 9015 Esas, 8784 Karar sayılı ilamı ile; birleşmeye rağmen her bir dava bağımsız varlığını devam ettirdiğinden her bir dosya yönünden davacı lehine ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken tek vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediği ve davacının temyiz talebi maktu olarak verilen vekalet ücretinin ayrı ayrı verilmesi yönünde olduğu, talepten fazlaya hükmedilmeyeceğinden her bir dava yönünden maktu vekalet ücreti olarak düzeltilmesi uygun bulunduğundan bahisle kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir. Davacı üçüncü kişi vekili tarafından, kararın hatalı olduğundan bahisle karar düzeltme isteminde bulunulması üzerinde, Dairemizin 17.10.2016 tarihli 2015/10001 Esas, 2016/ 13909 Karar sayılı ilamı ile; karar düzeltme isteminin kabulü ile hükmün her bir dava yönünden maktu vekalet ücreti olarak düzeltilmesi isabetsiz olup, her bir dosya için ayrı ayrı alacak miktarı ile haczedilen malın değerinden hangisi az ise o değer üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi yönünden kararın bozulması gerekirken, düzeltilerek onama kararı verilmesi doğru olmadığı gerekçesi ile düzeltilerek onama kararı kaldırılarak, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyularak, davanın kabulü ile davacı lehine üç ayrı icra dosyası için nispi vekalet ücreti takdirine karar verilmiştir. Karar, asıl ve birleşen dosyada davalı alacaklılar vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Her ne kadar, az yukarıda açıklandığı üzere, Mahkemece verilen ilk karar yazılı gerekçe ile bozulmuş ve bozmaya uyulmak suretiyle temyize konu karar verilmiş ise de, Dairemizin 17.10.2016 tarihli bozma ilamı maddi hataya dayalı olup, maddi hataya dayalı bozma ilamına uyulması taraflar yönünden usuli müktesep hak oluşturmaz.
Dava konusu araç, hacizden önce, Noterde yapılan sözleşme ile üçüncü kişi tarafından satın alınmış, mülkiyet hacizden önce davacıya geçmiştir. Ne var ki, üçüncü kişinin satış işlemini Trafik Tescil kuruluşuna bildirmemesi nedeni ile dava konusu araç borçlu adına kayıtlı iken UYAP üzerinden haciz konulmuştur. Öyleyse, davanın açılmasına sebebiyet vermeyen davalı alacaklıların yargılama giderleri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması doğru olmamıştır.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nin ek geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı alacaklılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Yerel Mahkeme hüküm fıkrasının 5., 6. ve 7. bentlerinin hükümden çıkartılmasına, ayrıca hüküm fıkrasının 2.3. ve 4 bentlerindeki “..davalıdan tahsili ile ....” ibaresinin çıkartılarak yerine “.... davacıdan tahsili ile...” ibaresinin yazılmasına; yine hüküm fıkrasının 8.bendindeki “.... davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine” ibaresinin çıkartılarak yerine “... davacı üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 22.5.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.