MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalının ... ve ..."daki şantiyelerinde demirci formeni olarak çalıştığını, en son net aylık 2000 dolar ücret aldığını, iş bitimi nedeniyle yurda gönderildiğini, bir daha çağırılmadığını, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, tatil ve izin ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının belirli projeler için belirli zamanlarda işe alındığını, çalışmalarının projelerdeki görevinin veya projenin sona ermesi nedeniyle sona erdiğini, kıdem - ihbar tazminatı talep hakkı olmadığını, son olarak 4,24 dolar saat ücreti karşılığı çalıştığını, bordrolarda tahakkuk eden cari ücretin hesabına yatırıldığını, bordrolar, cari hesap kartı ve banka kayıtlarının birbirleriyle örtüştüğünü, ücretlerdeki farklılığın sebebinin fazla mesai ve yıllık izin ücretlerinin de maaşa eklenmesi olduğunu, yıllık izinlerini kullandığını ve izin ödemesi tahakkuku yapılarak banka hesabına yatırıldığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, tatil ve izin ücretlerinin davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi ücretinin net 2000 dolar olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ücretin 4.24 dolar/saat olduğunu savunmuştur.
Davacı tanıkları iddiayı doğrulamışlar, davalı tanık dinletmemiştir.Mahkemece savunmaya itibarla hesap yapan seçeneğe göre hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç eksik incelemeye dayanması nedeniyle hatalıdır.
Davacı işçi davalının Rusya şantiyelerinde demirci formeni olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan bordrolar ve cari hesap kartları davacı imzasını taşımadığı gibi, incelenen bordrolarda davacıya o ay için ödenen avans ve banka hesabına yatan miktarı karşılamak üzere saat ücretine göre belirleme yapıldığı ve örneğin hesabı denkleştirmek için çalışılmadan ödenen ücret kalemine yer verildiği, bankaya ise yapılan ödemenin hangi kalemlerden oluştuğunun açıklanmadığı, davacının bankaya yatan miktarı net ücreti bildiği, bir anlamda bordroların gerçeği yansıtamadığı anlaşılmaktadır. Ancak bankaya ödenen ücretler her ay farklılık arzetmektedir. Mahkemece davacının çalışma dönemi ve görevi belirtilerek vacının yaptığı iş, kıdemi ilgili sendikalarla, işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılıp dosyadaki belgeler ve tanık beyanları birlikte değerlendirmeye tabi tutularak aldığı ücret tespit edilip işçilik alacaklarının buna göre hüküm altına alınması gerekir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır.
3-Yıllık ücretli izin alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının çalışmaları aralıklı olup, iş sözleşmesi 19/09/1999 tarihinde sona eren davacı yeniden 23/10/2003 tarihinde çalışmaya başlamıştır. Davalı ilk oturumda zamanaşımı definde bulunmuştur. Davacının 19/09/1999 "da sona eren çalışması ile bu dönemden önceki çalışmaları yönünden yıllık izin alacağı talebinin zamanaşımına uğradığı gözden kaçırılarak karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
4-Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.