Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/424 Esas 2020/7981 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2020/424 E.  ,  2020/7981 K.

"İçtihat Metni"

KARAR
Hakaret suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/2 maddesi delaletiyle 125/1, 125/4, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 1.740,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 58. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/09/2019 tarihli ve 2019/152 esas, 2019/635 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında;
“Her ne kadar İstanbul Anadolu 58. Asliye Ceza Mahkemesince, sanığın adli sicil kaydında bulunan mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar nedeniyle objektif koşulların oluşmadığından ve dosyaya yansıyan kişilik özelliklerinden, uygulanması halinde yeniden suç işlemekten sakınacağına dair olumlu kanaat oluşmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilmiş ise de; dosyada mevcut olan ve hükme esas alınan adli sicil kaydının müşteki ..."a ait olduğu ve sanıkla bir ilgisinin bulunmadığı gibi, sanığın suç tarihi itibari ile sabıkasının olmaması ve duruşma tutanaklarına sanık hakkında olumsuz bir durum yansıtılmadığının anlaşılması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını kabul eden ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, hakkında takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin uygulanması için gerekli objektif şartların mevcut olduğu gözetilmeden ve hatalı sabıka kaydı değerlendirmesine dayalı olarak sanığın kişiliğinin olumsuz yorumlandığı kanaati ulaştıracak şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde düzenlenen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinin uygulanabilmesi için öncelikle,
- Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünde, hükmolunan cezanın iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasından ibaret olması,
- Suçun CMK’nın 231. maddesinin 14. fıkrasında yazılı suçlardan olmaması,
- Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
- Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına itirazının bulunmaması,
Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesine ilişkin koşulların birlikte gerçekleşmesi gerekmektedir.
Anılan bu objektif koşulların gerçekleşmesi ile birlikte ayrıca “Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılmasına” ilişkin takdire dayalı subjektif koşulun da gerçekleşmesi halinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinin uygulanması olanağı bulunmaktadır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/02/2010 tarih ve 4/253-28 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibariyle karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, denetim süresi içinde kasten yeni bir suçun işlenmemesi ve yükümlülüklere uygun davranılması halinde, geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak kamu davasının 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesi uyarınca düşürülmesi sonucunu doğurduğundan, bu niteliğiyle sanık ile devlet arasındaki cezai nitelikteki ilişkiyi sona erdiren düşme nedenlerinden birisini oluşturmaktadır. Koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi, objektif koşulların (mahkûmiyet, suç niteliği ve ceza miktarı, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmama, sanığın kabulü, zararın giderilmesi) varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re’sen değerlendirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde, hiçbir isteme bağlı olmaksızın öncelikle uygulanmalıdır.
İnceleme konusu somut olayda; sanığın, adli sicil kaydında yer alan bilgiler uyarınca, önceden işlediği kasıtlı suçlar nedeniyle hakkında verilmiş mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bulunması, sanığın dosyadan anlaşılan kişilik özelliklerinden uygulanması halinde ileride suç işlemekten sakınacağı yolunda olumlu kanaat oluşmadığından ve 28/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Yasa ile 5271 sayılı Yasanın 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen cümlede ifade edilen "denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez" hükmü de göz önüne alınarak, özellikle sanığın denetim süresi içinde kasıtlı yeni bir suç işlemesi dolayısıyla, objektif yasal koşulların oluşmadığının anlaşılması sebebiyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Suç tarihi itibariyle sanığın dosya kapsamında bulunan adli sicil kaydına göre sabıkasının bulunmadığı ve katılana ait adli sicil kaydının hükme esas alındığı anlaşılmış, ayrıca hakaret suçunun somut zarar suçu olmadığı ve sanığın duruşmada CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasını talep ettiği görülmüştür. Bu nedenlerle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun objektif şartlarının oluştuğu, mahkemece subjektif koşul da değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanık ... hakkında, İstanbul Anadolu 58. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/09/2019 tarihli ve 2019/152 esas, 2019/635 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4-b maddesi gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.