MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 12/06/2012 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/01/2014 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan ..."nun temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılardan ... ve ..."nun temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun uyarınca rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, 24/03/2010 tarihinde davalıların, dava dışı polis memuru ..."ı darp ettiklerini ve polis memurunun iş ve güç kaybına sebep olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiklerini, bu eylemleri nedeniyle davalıların ceza mahkemesinde mahkumiyetlerine karar verildiğini, 2330 sayılı Kanun uyarınca dava dışı polis memuru ..."a yaralanması sebebiyle nakdi tazminat ödendiğini, davalıların eylemleriyle idare zararına sebep olduklarını belirterek dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Kanun gereğince ödenen tazminatın rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davalılardan ..."nun olay tarihinde bir kavgaya karıştığı, bu kavganın ardından, davalının kavga ettiği kişilerin doktor raporlarının alınması amacıyla hastaneye götürüldükleri sırada davalıların polis merkezine geldikleri ve taraflar arasında tartışma çıktığı, bu sırada davalılardan ..."nun tartışmaya müdahale eden polis memuru ..."a yumruk ile vurduğu ve polis memurunun vücudunda hayati fonksiyonlarını hafif derecede etkileyecek kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, davalılardan ... ve ..."nun da görevli memurlara mukavemette bulunduğu, olay nedeni ile davalılar hakkında kasten yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan kamu davası açıldığı, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/138 esas ve 2011/175 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda, davalılardan ... ve ..."nun polis memuru ...
’a karşı kasten yaralama suçunu işlemedikleri sabit olduğundan beraatlerine, davalılardan ..."nun polis memuru ..."ı yaralaması nedeniyle kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına, ayrıca her üç davalının görevi yaptırmamak için direnme suçundan cezalandırılmalarına karar verildiği, verilen kararın davalılardan ... tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay 3. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davalılardan ... ve ... tarafından dava dışı polis memuruna yönelik yaralama eylemleri olmadığından beraatlerine karar verildiği, her ne kadar 6098 sayılı TBK"nın 74. maddesi gereğince hukuk hakimi, ceza mahkemesince verilen beraat kararı ile bağlı değil ise de dosya kapsamı itibarıyla anılan davalıların dava dışı polis memuru ..."ı yaralamaya yönelik bir haksız eylemlerinin olduğuna dair başkaca delil bulunmadığı, dolayısıyla ... ve ... tarafından yaralama eyleminin gerçekleştirildiği hususunun sübut bulmadığı anlaşılmaktadır.
Şu halde mahkemece yukarıda açıklanan olgular gözetilerek, davalılardan ... ve ... yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi ile tazminatla sorumlu tutulmuş olmaları doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ... yararına BOZULMASINA, davalılardan ..."nun temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davalılar ... ve ..."dan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.