MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (1. İcra Hukuk) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı 3. kişi vekili, müvekkiline ait adreste haciz yapıldığını, haczedilen menkullerin üretici veya satıcısından alınmış sıfır mallar olduklarını, buna ilişkin faturaları sunduklarını, borçluların haciz yapılan adreste hiç bulunmadığını belirterek davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, borçlu ile üçüncü kişi şirket arasında organik bağ olduğunu, borçlu şirketin hakim ortağı olan ...’in davacı üçüncü kişi şirketin de ortağı ve temsilcisi olduğunu, borçlu ile üçüncü kişi şirketin birlikte hareket ederek alacaklıları zarara uğratmak istediklerini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, menkullerin borçlunun adresinde haczedildiği, mülkiyet karinesinin borçlu lehine olduğu, davacı üçüncü kişinin delil olarak dayandığı vergi levhası, rehin sözleşmesi ile faturaların her zaman temini mümkün belgeler olup tek başına mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli olmadığı, üçüncü kişi şirketin ortağı olan ...’in hem borçlu hem üçüncü kişi şirketin kurucu ortağı olduğu, yine ...’in bir dönem borçlu şirkette şirket yetkilisi olduğu gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiş, karar davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, İİK’nin 96. vd. maddelerine dayalı üçüncü kişinin istihkak iddiasına ilişkindir.
Dava konusu haciz üçüncü kişinin sicil adresinde yapılmıştır. Haciz anında borçlu şirket yetkilisi olmadığı gibi borçluya ait herhangi bir belgede bulunmamıştır. Bu durumda İİK’nin 97/a maddesinde belirtilen mülkiyet karinesinin üçüncü kişi şirket lehine olduğunun kabulü gerekir. Her ne kadar ... hem borçlu şirketin hem de üçüncü kişi şirketin kurucularından ise de ...’in borçlu şirketteki hisselerini 16.04.2009 tarihinde devrederek borçlu şirketten ayrıldığı, borçlu şirketteki yönetim kurulu başkanlığının, borcun doğumundan önceki tarihler içerisinde olduğu göz önüne alındığında, alacaklı vekilinin organik bağ ve muvazaa iddiasını ispat edemediğinin kabulü gerekir. Bunun yanında üçüncü kişinin sunduğu deliller ile de lehine olan mülkiyet karinesini daha da güçlendirdiği nazara alındığında, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddi kararı yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı üçüncü kişinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366. ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, istek halinde peşin harcın temyiz edene iadesine, 11.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.