Danıştay 5. Daire 2020/6213 Esas 2021/44 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/6213
Karar No : 2021/44

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bankası

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasında makam şoförü olarak görev yapmakta iken 23/07/2016 tarih ve 29779 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 667 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Alınan Tedbirlere İlişkin Kanun Hükmünde Kararnamenin 4. maddesi 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca kamu görevinden çıkarılmasına ilişkin Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası Yönetim Komitesi'nin 28/07/2016 tarih ve 50935 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında; davalı idare tarafından 667 sayılı KHK uyarınca FETÖ/PDY terör örgütüne üyeliği, mensubiyeti veya iltisakı yahut irtibatı olduğu değerlendirilen ve yapılan inceleme ile hakkındaki bu kanaat belirginleşen davacının, aynı KHK'nın 4. maddesinin 1. fıkrasının (g) bendi uyarınca kamu görevinden çıkarılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan, kamu görevinden çıkarmanın farklı ve münhasır bir müessese olması karşısında "disiplin" müesseselerine ilişkin bulunan savunma alınması gibi kural ve usullerin somut olay bakımından öngörülmediği ve söz konusu tedbirin olağanüstü hal kapsamında öngörüldüğü göz önünde bulundurulduğunda davacının ''savunma hakkının kullandırılmaması veya engellenmesi'' iddiasının yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını gerektirecek nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin süre aşımı nedeniyle reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Beşinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin bu maddede bentler halinde sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar başka Kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay'da kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği, 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması veya kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren mercinin temyiz isteminin reddine karar vereceği, ilgili mercinin bu kararına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; aynı maddenin 7. fıkrasında ise, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı hususunun dosyanın gönderildiği Danıştayın ilgili dairesi ve kurulunca saptanması halinde de 6. fıkrada sözü edilen kararın daire ve kurulca kesin olarak verileceği hükümlerine yer verilmiştir.
Aynı Kanun'un 61. maddesinde, bölge idare, idare ve vergi mahkemelerinin her yıl bir eylülde başlamak üzere, yirmi temmuzdan otuz bir ağustosa kadar çalışmaya ara verecekleri, 8. maddesinde de, bu Kanunda yazılı sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme zamanına rastlaması halinde bu sürelerin ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılacağı hususu belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın incelenmesinden; temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin 18/06/2020 tarih ve E:2019/1204, K:2020/1093 sayılı kararının davacı vekiline 29/07/2020 tarihinde e-tebligat yolu ile tebliğ edildiği, temyiz başvuru süresinin son günü olan 28/08/2020 tarihinin çalışmaya ara verme zamanına denk gelmesi ile uzayarak en son 07/09/2020 tarihine kadar temyiz başvurusunda bulunulması gerekmekte iken, 30 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra, 08/09/2020 tarihinde kayda giren dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından, davacının temyiz isteminin, süre aşımı nedeniyle esastan incelenmesine olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının TEMYİZ İSTEMİNİN SÜREAŞIMI NEDENİYLE REDDİNE,
2. Temyiz aşamasındaki yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Dosyanın ... İdare Mahkemesi'ne gönderilmesine, 21/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.