MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- TEB bankasının kamu kurum ya da kuruluşu olmadığı gibi bankaya ait suça konu ATM cihazı ve güvenlik kamerasının da kamu hizmetine veya yararlanmasına ayrılmadığının anlaşılması karşısında; sanığın üzerine atılı özel bir bankaya ait ATM cihazına ve güvenlik kamerasına zarar verme eyleminin TCK’nın 151/1. maddesinde tanımlanan basit mala zarar verme suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2- 1 nolu bozma nedenine göre; sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun, 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerine tâbi olduğu, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinin 3. fıkrasında “Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda, uzlaştırma yoluna gidilemez” şeklinde düzenlenen “...etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar...” kısmının madde metninden çıkarılarak, etkin pişmanlık hükümlerine tâbi suçların da uzlaştırma kapsamına alındığı ve böylece sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaşma hükümlerine bağlı bulunması karşısında, 5271 sayılı Kanun’un “Uzlaşma” başlıklı 253. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 20/03/2007 gün ve 2007/42 Esas - 2007/45 Karar sayılı ilamı ile verilen erteli 2 yıl hapis cezasının 04/06/2007 tarihinde kesinleştiği, TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca 2 yıl denetim süresine karar verildiği, kesinleşme tarihinden itibaren denetim süresinin eklenmesiyle 04/06/2009 tarihinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve bu tarih ile yargılamaya konu suçun işlendiği tarih arasında aynı Kanun"un 58/2-b. maddesinde düzenlenen 3 yıllık sürenin geçtiği anlaşıldığından anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.