MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Katılan soruşturma aşamasındaki beyanında, suça konu evde bir yıldır kimsenin oturmadığını evin boş olduğunu belirtmesi karşısında, konut dokunulmazlığını bozma suçunun ne şekilde oluştuğu karar yerinde tartışılıp açıklanmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun, 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerine tâbi olduğu, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinin 3. fıkrasında “Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda, uzlaştırma yoluna gidilemez” şeklinde düzenlenen “...etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar...” kısmının madde metninden çıkarılarak, etkin pişmanlık hükümlerine tâbi suçların da uzlaştırma kapsamına alındığı ve böylece sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaşma hükümlerine bağlı bulunması karşısında, 5271 sayılı Kanun’un “Uzlaşma” başlıklı 253. maddesi hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Sanığın adli sicil kaydında yer alan, Çayeli Asliye Ceza Mahkemesinin 09/10/2009 gün ve 2009/40 Esas, 2009/146 Karar sayılı ilamındaki hükümlülüğe konu suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük sanık hakkında, aynı Kanun"un 58/6-7-8. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği; ancak, adli sicil kaydındaki Rize 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/02/2011 gün ve 2010/181 Esas, 2011/40 Karar sayılı mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.