MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair ... Aile Mahkemesinden verilen 06.10.2011 gün ve 151/636 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


K A R A R

Davacı vekili, tarafların 1977 yılında evlendiklerini, boşanma davasının devam ettiğini, 1990 yılında davalı adına alınan 34 ada 2 parseldeki evi birlikte yaptıklarını, tütün ziraatinden elde ettikleri gelir ile alındığını, davacının babasının 1993 yılında ölümü sonrası davacıya kalan mirasın da davacı tarafından harcandığını açıklayarak davacının 34 ada 2 parselde bulunan evin alımına yaptığı katkıdan dolayı 30.000,00 TL"nin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu edilen taşınmazın davalının kendi kazancı ve ailesinin yardımı ile alındığını, davacının katkısı olmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacının katkısı ispat edilemediğinden davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller, tüm dosya kapsamından; taraflar 20.07.1977 tarihinde evlenmiş, 31.01.2007 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 21.10.2009 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM.nin 170. m.), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (4721 sayılı TMK.nun 225/2.m.) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4721 sayılı TMK.nun 202.m.).Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2. maddesi uyarınca boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle sona ermiştir.
Dava konusu 34 ada 2 parselin ½ hissesini davalı 02.03.1990 tarihinde satın almak suretiyle edinmiş olup, anılan ½ pay halen davalı adına kayıtlıdır. Dava konusu meskenin evlilik içinde satın alındığı tarih ve iddianın ileri sürülüş biçimine göre istek katkı payı alacağı niteliğindedir.O halde; 05.03.2010 tarihli keşifte dinlenen tanıklar; davacı ile davalının tütün ziraati yaptıklarını yıllık 25 balya tütün yatıklarını, bununla gelir elde ettiklerini, bundan ayrı davacının babasından gelen 11 dekar otluk ve 2,5 dekarlık tarla olduğunu, bunların satıldığını, ev alınacağı yerine davalının söz konusu taşınmazlardan gelen bu parayla Doğan L tipi araba aldığını açıkladıklarına göre belirli bir gelirleri olduğu anlaşılmaktadır. Toplanan delillere göre, davacı kadının sürekli olarak davalı eşi ile birlikte tarlada çalışmasıyla düzenli bir gelirinin olduğunun kabulü gerekir. Davacı tasfiyeye konu taşınmazın alınmasına para ile ölçülebilen hizmet katkısında bulunmuştur. Bu ilke üzerinde durularak ve yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken farklı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Mahkemece açıklandığı biçimde yapılacak araştırma ve inceleme sonucu bir yargıya varılmadığı takdirde, bu durumda fedakarlığın denkleştirilmesi ve hakkaniyet ilkeleri (TMK.nun m.227/2. fıkra) ile BK.nun 43. maddesi uyarınca uygun bir katkı payı alacağının belirlenmesi düşünülmelidir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile usul ve yasaya aykırı bulunan yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK.nun 388/4 ( HMK.m.297/ç) ve HUMK.nun 440/1 maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunabileceğine ve 18,40 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılara iadesine 07.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.