MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma üzerine yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Müştekilere ait depoların bulunduğu yerin, suça konu apartmanın ortak alanı olup müstakil konut niteliği taşımadığının anlaşılması karşısında; sanığın müştekilerin yaşadığı apartmanın ortak alanlarına girmek suretiyle, tek bir konut dokunulmazlığını bozma suçu işlediği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mağdur sayısına göre ayrı ayrı ceza verilmesi,
b-Sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanun"un 116/2. maddesi uyarınca iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulması,
c- Kabule göre de;
Sanık hakkında, Dairemizin 21/11/2018 gün ve 2016/10768 E. ve 2018/13908 K. sayılı bozma ilamından önce kurulan İstanbul Anadolu 16. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/446 E. ve 2016/39 K. sayılı ilk kararında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan “2’şer kez 6 ay” hapis cezasına hükmedildiği, bu hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş bulunması nedeniyle bu hususun sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu sanığın her bir müştekiye karşı 1’er yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.