Bursa Ceza Kararları - Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5587 Esas 2019/623 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5587
Karar No: 2019/623
Karar Tarihi: 04.02.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5587 Esas 2019/623 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık çocuğun basit cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edildi. Ancak, verilen hükümler açık ve gerekçeli olmadığından, CMK ve CMUK'un ilgili maddelerine göre bozuldu. Ayrıca, 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi değiştirildiğinden, suç vasfını belirleme görevi üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğundan görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Detaylı olarak, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK'un 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının açık ve gerekçeli olması zorunlu olduğu, ve hükmün CMK'nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin CMUK'nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği ifade edildi.

14. Ceza Dairesi 2015/5587 E. , 2019/623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunun hukuki nitelendirmesinin belirtilmesi suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği ve hükmün CMK"nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin CMUK"nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetilmeden, sanık hakkında yazılı şekilde gerekçesiz hükümler kurulması,
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde öngörülen hapis cezasının miktarı itibariyle davaya bakma ve delillerin tayini ile suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olacağı nazara alınarak 5235 sayılı Kanunun 11 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.