Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3037 Esas 2022/9495 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında Aksaray 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/03/2012 tarihli ve 2008/1010 Esas – 2012/313 Karar sayılı kararı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 10/04/2014 tarihinden itibaren 3 yıllık denetim süresi içerisinde 25/01/2015 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle ihbarda bulunulan Kırşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2015/369 Esas – 2015/893 Karar sayılı ilamına konu suçun, 5237 sayılı TCK’nın 165. maddelerinde tanımlanan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu olduğu ve ihbara konu olan ilamda anılan suçun karar tarihinden sonra CMK’nın 253. maddesinde 7188 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığı, UYAP’tan yapılan kontrolde de ihbarda bulunulan dosyada 08/04/2021 tarihli ek karar ile uzlaşma sağlandığından bahisle açılan kamu davasının düşürülmesine karar verildiğinin anlaşıldığı, ancak UYAP’tan alınan adli sicil kaydına göre, suça sürüklenen çocuğun 3 yıllık denetim süresi içinde Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2016 tarihli ve 2015/687 Esas – 2016/365 Karar sayılı ilamına konu olan kasten silahla yaralama suçunu 13/10/2015 tarihinde işlediği ve bu ilam sebebiyle hükmün açıklanmasını gerektiren kesinleşen mahkumiyetinin bulunduğu anlaşılmakla, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanma koşullarının oluştuğu, bu ilamın suç tarihi esas alındığında suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143 ve 31/3. ile işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan eylemine uyan 116/4, 119/1-c, 31/3 maddelerinde belirtilen suçlar için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-d, 66/2, 67/3-4. maddelerinde öngörülen 10 yıl ve 15 yıllık zamanaşımı sürelerinin dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Dairemizin 23/09/2013 tarihli 2013/21185-2013/21205 esas sayılı ilamında da belirtildiği üzere suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçları işlediğine dair mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA,17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.