12. Ceza Dairesi 2019/1942 E. , 2021/26 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 16.10.2018 tarihli, 2018/2370 Esas, 2018/2766 Karar sayılı" düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine "ilişkin kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davacı vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Davacı asil tarafından hükmün temyizinden sonra dosyaya sunulan 18.01.2019 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında TEMYİZ İNCELEMESİ YAPILMASINA YER OLMADIĞINA, davacı vekilinin temyiz istemi ile ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE;
2- Davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve davacının reddedilen tazminat miktarının 21.461,06 TL olması nedeniyle hükmün davacı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davacı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42 nci maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve reddedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davacı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE;
3- Davalı vekilin temyiz isteminin incelemesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/1 Esas – 2017/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının yağma suçundan 04.05.2015 – 11.04.2017 tarihleri arasında 1 yıl 11 7 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 29.09.2017 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000 TL maddi, 150.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 28.444,59 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminat miktarının 28.538,94 TL’ye, manevi tazminat miktarının 35.000 TL’ye yükseltimesi süretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "28.025,95" TL yerine, hatalı hesaplama ile bu miktarın üstünde kalacak şekilde "28.538,94" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK"nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, davacı lehine hükmedilen maddi tazminat miktarının 28.025,95 TL’ye düşürülmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi"nin 16.10.2018 tarihli, 2018/2370 Esas, 2018/2766 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE; 11.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.