Hakaret ve basit tehdit suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 32/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, 5237 sayılı Kanunu"nun 57/1. maddesi gereğince sanık hakkında koruma ve tedavi amaçlı olarak güvenlik tedbirine hükmolunmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2014 tarihli ve 2014/180 esas, 2014/110 sayılı kararının kanun yararına bozulması talebini içeren Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.02.2016 gün ve 38018 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 150. maddesinin 1.fıkrasındaki "Müdafii bulunmayan şüpheli veya sanık; çocuk, kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise, istemi aranmaksızın bir müdafi görevlendirilir." şeklindeki düzenleme karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 32/1. maddesi kapsamında akıl hastalığı bulunan sanığa zorunlu müdafii tayininin gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanması suretiyle yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İddianamede açıklanan ve mahkemece sübutu kabul edilen eylemlere, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararı ile hazırlanan iş bölümü kararına ve kanun yararına bozma talebinin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 20.06.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.