İzmir Ceza Kararları - Zincirleme tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8139 Esas 2019/3253 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8139
Karar No: 2019/3253
Karar Tarihi: 19.03.2019

Zincirleme tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/8139 Esas 2019/3253 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kişi hakkında zincirleme tefecilik suçundan hüküm vermiştir. Ancak, tefecilik suçunda el konulan paranın olmadığına dikkat çekilmiştir. Daire, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına atıfta bulunarak, tefecilik suçunda el konulan paranın müsadere edilebileceğini ancak dosyada el konulan paranın bulunmadığına işaret etmiştir. Bu nedenle suçun konusunu oluşturan değer niteliğindeki ana paranın müsadere edilemeyeceği, ödünç olarak verilen para nedeniyle elde edilen kazancın zarar gören kişiye, vergi kaybı karşılığının ise Hazineye iade edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından düzeltme yapılarak hüküm onanmıştır. Kararda TCK'nın 53., 55/1. ve 55/2. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

5. Ceza Dairesi 2018/8139 E. , 2019/3253 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, bahse konu suçtan mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/12/2008 gün ve 2008/146-235 sayılı Kararı karşısında, tefecilik suçunda ancak el konulmuş olması halinde, bu suçun konusunu oluşturan değer niteliğindeki ana paranın TCK"nın 55/1. maddesi uyarınca müsadere edilebileceği, ödünç olarak verilen para nedeniyle elde edilen kazancın zarar gören konumundaki gerçek kişiye, vergi kaybı karşılığının ise Hazineye iade edilmesi gerektiği, ancak dosya kapsamında el konulan paranın bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde müsadere kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm
fıkrasından TCK"nın 55/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin "TCK"nun 55/1-2 maddesi gereğince tefecilik suçundan elde edilen 375.06 Tl faiz geliri karşılığını oluşturan mal varlığı değerinin MÜSADERESİNE," şeklindeki bölümün çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.