Manevi ve mali haklara tecavüz suçundan sanık ..."nın, 5728 sayılı Kanun ile değişik 5846 sayılı Fikir Ve Sanat Eserleri Hakkında Kanun"un 71/1, 81/13, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62 ve 52. maddeleri gereğince 8.100,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair,... Asliye Ceza Mahkemesinin 01/07/2014 tarihli ve 2013/477 esas, 2014/445 karar sayılı kararı aleyhine... Bakanlığının 02/12/2014 gün ve 672357 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/12/2014 gün ve KYB.2014-401142 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemesince sanık hakkında mağdur tarafın uğradığı zararı gidermediği ve gidermeyi kabul etmediği gibi suç işleme konusundaki eğilimi, kişilik özellikleri ile yargılama sürecindeki tutum ve davranışlarına göre yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluşmadığından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemiş ise de; yayın evlerinin şikayetçi olmaması, dolayısı ile zarar giderilmesine ilişkin talebin bulunmaması, hükümlüye basit bir araştırma sonucu tespit edilen zararı gidermeyi kabul edip etmediğinin sorulmaması, keza hükümlü hakkında 5237 sayılı Kanun"un 62. maddesi uygulanırken duruşmada ki olumlu tavrı lehine takdiri indirim nedeni kabul edilirken, 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin uygulanmama gerekçesi olarak yargılama sırasındaki tutum ve davranışlarına göre yeniden suç işlemeyeceğine ilişkin olumlu kanaat oluşmadığı belirtilerek çelişki oluşturulması nedenleriyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Mahkemece sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken “mağdur tarafın uğradığı zararı gidermediği ve gidermeyi kabul etmediği gibi suç işleme konusundaki eğilimi, kişilik özellikleri ile yargılama sürecindeki tutum ve davranışlarına göre yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluşmadığından” şeklindeki gerekçeye dayandığı, dosya kapsamına ve atılı suçun niteliğine göre giderilmesi gerekli bir zarar yok ise de; CMK’nun 231. maddesinde yer alan suç işleme konusundaki eğilimi, kişilik özellikleri ile yargılama sürecindeki tutum ve davranışlarına göre yeniden suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluşmadığı hususlarının da değerlendirildiği cihetle, kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen neden yönünden delil takdiri yapılarak karar verilmesi nedeniyle yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 07/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.