MAHKEMESİ : Çine Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2005/95-2012/562

Davacı ve birleştirilen davada davalı tarafından, davalı ve birleştirilen davada davacı aleyhine 15.03.2005 gününde verilen dilekçe ile yola müdahalenin önlenmesi ve kal; birleştirilen davanın davacısı ve asıl davada davalı tarafından, davacı ve birleştirilen davada davalı aleyhine 20.09.2005 gününde verilen dilekçe ile yola müdahalenin önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; asıl davanın ve birleştirilen davanın kabulüne dair verilen 26.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi her iki taraf vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Asıl dava ve birleştirilen dava umumi yola elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Asıl davada, davacı ve birleştirilen davanın davalısı A.. K.., davalı Ş.. K.."ın yola bina ve duvar yapmak suretiyle yaptığı müdahalesinin önlenmesini ve yapıların kal"ini istemiş, birleştirilen davanın ise reddini savunmuştur.
Birleştirilen davada, asıl davada davalı ve birleştirilen davada davacı Ş.. K.., A.. K.."un yola kuyu, dam ve duvar yapmak suretiyle yaptığı müdahalesinin önlenmesini yapıların kal"ini talep etmiş, asıl davanın ise reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl davanın ve birleştirilen davanın kabulü ile, asıl dava yönünden 22.05.2006 tarihli bilirkişi raporu ve eki krokisinde A hafi ile ve sarı renk ile gösterilen yola ve B harfi ile kırmızı renk ile gösterilen yola Ş.. K.."ın bina ve bahçe yapmak suretiyle yaptığı elatmasının önlenmesine, yargılama sırasında müdahale ortadan kalktığından kal istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına; birleştirilen dava yönünden 18.08.2008 tarihli
bilirkişi raporu ve eki krokisinde MÜD-1, MÜD-2 ve MÜD-3 olarak gösterilen yola A.. K.."un kuyu ve duvar yapmak suretiyle yaptığı müdahalesinin önlenmesine, yargılama sırasında MÜD-1 ve MÜD-3 olarak gösterilen yerde tamamen, MÜD-2"de ise kısmen müdahale ortadan kalktığından kal istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığını, 18.08.2008 tarihli rapor ve eki korkisinde MÜD-2 olarak, 28.11.2012 tarihli heyet raporu ve eki krokisinde A harfi ile ve sarı renk ile gösterilen kısımda kalan yapının kal"ine karar verilmiştir.
Hükmü, her iki taraf vekillleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre her iki taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Asıl davada, davalı Ş.. K.."ın yola yaptığı müdahale, yargılama sırasında dava edilen bölüm ihdas suretiyle davalıya ait parsele dahil edilmiş, yol olmaktan çıkarılmıştır. Böylelikle davalı Ş.K."ın yola müdahalesi kalmamıştır. Bu durumda asıl davada karar verilmesine yer olmadığı şeklinde hüküm kurulması gerekirken, davalı Ş.. K.."ın elattığından söz edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Birleştirilen davada, yargılama sırasında vefat eden davalı A.. K.. mirasçılarının yola yaptığı müdahale de yolun dava edilen bölümünün kısmen davalıya ait parsele ihdas suretiyle dahil edilmiş, yol olmaktan çıkarılmıştır. Ancak yolun bir bölümü üzerinde davalı A.. K.. mirasçılarının müdahalesi devam etmekte olup, taş duvar yapmak suretiyle devam eden bu müdahale 28.11.2012 tarihli bilirkişi heyeti raporu ve eki krokisinde A harfi ile ve sarı renk ile gösterilmektedir. Bilirkişi heyeti raporunda A harfi ile ve sarı renk ile gösterilen yolun kısmına birleştirilen davanın davalısı A.. K.. mirasçılarının elatmasının önlenmesine ve yapının kal"ine, geri kalan müdahaleler yönünden karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle her iki taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca her iki taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harçlarının istek halinde iadesine, 24.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.